۱-    خدا سِرمار دِ خاردِه  پوشاک  وَمِدَه  ( خدا سرما را به اندازه پوشاک می دهد)

به هرکس کاری محول می شودکه توانایی انجام آنرا دارد.

۲-    نه خوردَه  نِه بُردَه  مار بِگرفتَه درد گُردَه ( نه خورده ایم و نه برده ایم اما ما را درد کمر گرفته است)

کنایه از کسی که کاری نکرده و همه به او تهمت می زنند.

۳-    چِنی وَ تو کُنم که به دماغت  خط بکشی ( به قدری تو را اذیت کنم که با بینی خودت  خط بکشی)

کنایه از تهدید کردن و اشاره به  دماغ به خاک مالیدن است.

۴-    اگه شوومه مِبو  اول نماشُم مِبو     (  اگر شامی بود  اول شب می بود)

اشاره به این است که اگر کسی می خواست کاری برایت انجام دهد همان اول انجام می داد.

۵-    کم بخور  کِلپورَه  مخور ( کمتر بخوره  و مریم گلی مخور)

اشاره  از پر خوری است که اگر کمتر بخوری  دوا نمی خواهی